Fragment elewacji Teatru-Muzeum Dalego w Figueres w Gironie, Katalonia

Teatro-Museo Dalí w Hiszpanii: ostatnie wielkie dzieło Salvadora Dalego

Hiszpania zawsze była kolebką wielkich artystów o międzynarodowym znaczeniu dla historii sztuki. Autorzy o najróżniejszych osobowościach i stylach łączyli swoją pracę z miłością, jaką darzyli kraj, w którym mogli się rozwijać. Z tego powodu wielu z nich pozostawiło swoje dziedzictwo w Hiszpanii, aby móc podzielić się nim ze światem. To właśnie zrobił Dalí ze swoim Teatro Museo, który zaprojektował jako zwieńczenie własnej kariery artystycznej.

Zapisz w ulubionych

Usuń z ulubionych

Przejdź do ulubionych

Skąd wziął się ten pomysł?

W latach 60. burmistrz Figueres, rodzinnego miasta Dalego, zapytał artystę, czy mógłby podarować jedno ze swoich dzieł muzeum w Figueres: Muzeum Ampurdán. Dalí zdecydował, że jego miasto zasługuje na coś znacznie więcej niż jedno z jego dzieł i że stanie się ono miejscem, w którym jego sztuka pozostanie na wieczność. W ten sposób rozpoczął prace nad swoim własnym muzeum.Następnym krokiem było podjęcie decyzji, na jakim gruncie zostanie zbudowane. Artysta upodobał sobie Teatro Municipal w Figueres nie tylko ze względu na zamiłowanie do tego gatunku sztuki, ale także dlatego, że przypominał mu o jednym ważnym wydarzeniu: w jego lobby wystawił swój pierwszy spektakl. Budynek został praktycznie unicestwiony przez bombardowania podczas Hiszpańskiej Wojny Domowej. Dlatego Dalí postanowi odbudować teatr i nadać mu nowy charakter – przekształcić go w muzeum.

Sala znajdująca się w starej scenie Teatru Miejskiego Figueres w Gironie, Katalonia

Dziesięć lat później Dalí poświęcił całe swoje serce projektowi muzeum, pomagając swojemu zespołowi na wszystkich etapach jego budowy i decydując o wszystkich jego szczegółach, tak aby budynek był wiernym odzwierciedleniem jego dziwacznej osobowości. Wszystko było gotowe na wielki dzień otwarcia: 28 września 1974 roku otwarto drzwi surrealistycznego muzeum, zapraszając publiczność do zanurzenia się w uniwersum Dalego.Ogromna przezroczysta kopuła, zaprojektowana przez architekta Emilio Péreza, stała się znakiem rozpoznawczym muzeum. Uwagę zwracają również czarny cadillac zaparkowany na podwórku czy też intrygująca czerwona fasada zwieńczona rzeźbami z jajek. Ale spokojnie. Budynek jest jeszcze bardziej szalony w środku.

Fragment kopuły Teatru-Muzeum Dalego w Figueres w Gironie, Katalonia

Wystrój jego sal jest szczegółowo dopracowany, aby odwiedzający mogli poczuć się jak w obrazie Dalego, ponieważ jeśli spojrzysz na meble jako całość, odzwierciedlają one to, co mogłoby być jednym z jego dzieł. Na przykład sala Mae West zaprojektowana przez Dalego i Oscara Tusquetsa, w której każdy mebel jest nie tylko dekoracją, ale został wybrany i umieszczony w określonym celu: aby ogólny widok pokoju tworzył trójwymiarowy portret aktorki. Stąd jego słynna sofa w kształcie ust. Przestrzeń staje się niepowtarzalnym doświadczeniem, które trzeba przeżyć na własnej skórze.Podobnie jak tę salę, Dalí stworzył również inne rzeźby, aby umieścić je w muzeum. Tak jest w przypadku sali Palacio del Viento i rzeźby Francesca Pujolsa.

Fragment Sali Mae West w Teatrze-Muzeum Dalego w Figueres w Gironie, Katalonia

Prezentowane prace Dalego pokazują, jak rozwijała się jego sztuka na przestrzeni czasu, dzięki czemu publiczność może poznać nawet jego pierwsze dzieła. W czasie swojej wizyty w muzeum zobaczysz takie dzieła jak „Por ALguer” (1924), „Kosmiczny atleta” (1934), i „Leda Atomica” (1949). Chociaż niech nie zaskoczy Cię fakt, że w muzeum znajdują się również dzieła innych artystów takich jak Evarist Vallès i Antoni Pitxot. Dalí chciał być tam pochowany po swojej śmierci. Dlatego w muzeum znajduje się jego krypta.Budynek stoi na gruzach starego teatru, gdzie każdy szczegół jego konstrukcji ma coś wspólnego z życiem autora. To miejsce stało się czymś więcej niż zwykłym budynkiem, a jego dzieła będę tu dostępne dla przyszłych pokoleń.