Zamek w Peñarandzie

Zamek w Peñarandzie jest jednym z najlepiej zachowanych spośród zamków, które w X wieku stanowiły część ufortyfikowanej granicy między królestwami chrześcijańskimi a Al-Andalus.

Chociaż pierwotna konstrukcja pochodzi z X wieku, obecna jest wynikiem przebudowy przeprowadzonej w XV wieku przez jej właścicieli, hrabiów Mirandy del Castañar. Ma wydłużony plan, z grubymi murami z ciosanego kamienia, a pośrodku wznosi się czworoboczny donżon. Ten ma cztery kondygnacje zdobione drewnianymi belkami i kilka zewnętrznych otworów; jest zwieńczony tarasem, krenelażem (podobnie jak reszta zamku) i galerią machikułów. Na krańcach wznoszą się trzy inne sześcienne baszty, z których dwie stoją po bokach wejścia pod ostrołukiem. Od tychże baszt odchodził mur otaczający miasteczko Peñaranda de Duero, z którego do dziś zachował się tylko zwieńczony krenelażem łuk bramy Puerta de Las Monjas.